Ein-de-lijk internet, back on earth

Daar ben ik weer! Hopelijk weet ik weer een leuk verslag te schrijven voor jullie, hij was iets minder avontuurlijk dan vorige week, maar nog steeds leuk! Eigenlijk helemaal geen negatieve dingen gebeurt alleen was het op stage een beetje saai.

Omdat het bedrijf in februari 20 jaar bestaat sturen we de klanten een gratis bondkraagje, zo net voor kerst. Dit moesten er eigenlijk een stuk of 100 zijn maar uit eindelijk hebben we er ( thank god) maar 50 hoeven maken, want er was niet genoeg stof meer over. Robyn en ik zijn dus eigenlijk heel de week bezig geweest met het maken van deze kraagjes. Eerst moest alles geknipt worden, wat een werk was dat zeg. Ik mocht 50 maal patronen uitknippen van plakvlies ( dit is om de andere stof steviger te maken) en het daarna dus op alle 50 patronen strijken. Maar ook dit moest natuurlijk tot in de puntjes perfect gedaan worden dus dat was heel wat werk. Gelijk een goede start van de week dus. Verder allemaal heel rustig eigenlijk niet veel bijzonders behalve een sollicitatie van een Nederlands meisje.
Antonia ( mijn baas) kwam naar me toe en vertelde dus dat er zo een Nederlands meisje op sollicitatie kwam, en of ik als ik klaar was even met haar kon kletsen. Puur alleen omdat ik daarna moest vertellen wat ik van haar vond haha. Ik denk niet dat dat meisje ooit mijn blog zal lezen dus ik vertel gewoon lekker precies wat ik vond.

Nou het was eigenlijk al gelijk een super ongemakkelijk gesprek, terwijl ik nog dacht van nou wie weet kan ik nog iets voor haar betekenen en haar helpen met van alles. Het is namelijk niet niks wat je allemaal moet regelen maar ze wist het toch allemaal beter dan mij. Ze vroeg me letterlijk helemaal NIKS. Ik was dus degene die het gesprek een beetje in gang moest houden. Ik zal eerst even haar uiterlijk omschrijven. Als ik het netjes zou omschrijven zou ik zeggen dat het een wat minder mooi meisje was met wat minder leuke kleding aan en gewoon niet zo mijn type.. maaaaaaar ik zeg het natuurlijk gewoon op z'n Bobettes. Het was een facking deus met geen kledingstijl en ze was echt te zeker over zichzelf en dacht dat ze heel de wereld aankon in haar eentje. Duidelijk toch?
Mijn eerste vraag aan haar was van nou he wat was je eerste indruk? waarop ik kreeg OOO JAAAA ECHT SUPER LEUK WANT JA IK HOUD ECHT ZO ERG VAN MOOIE KLEREN ENZO. En toen keek ze echt naar zichzelf van kijk maar naar wat ik aanheb en het enige wat ik kon denken was je ziet er niet uit maargoed. Gelukkig leven wij hier met heel veel verschillende mensen op deze aardbol en hebben we allemaal niet dezelfde stijl. Ik vroeg naar haar school wat ze precies deed. Het was overigens te veel gevraagd om geïnteresseerd te zijn in mij want ze vroeg niks terug. Ze deed MBO en toen ik vertelde dat ik ook MBO deed begon ze dood vrolijk te vertellen dat wij MBO'ers natuurlijk veel beter zijn dan HBO. Ja ach dacht ik, waarom zouden ze dan toch ook bepaalde niveaus hebben als we toch allemaal beter zijn dan HBO. HALLO JE ZIT TOCH NIET VOOR NIKS OP MBO WANT ALS JE BETER WAS GEWEEST DAN HAD JE WEL OP HBO OF UNIVERSITEIT GEZETEN. Maar goed, gewoon lachen en ja knikken.
Wanneer ik haar vroeg hoe ze het ging doen met een kamer vinden aangezien dat hier gewoon echt heel moeilijk is kreeg ik als antwoord dat ze hier echt zoooo veel vrienden heeft zitten dus dat kwam allemaal wel goed. OK. ik help wel gewoon niet. Gelukkig zag robyn aan me hoofd dat ik het wel had gezien en kwam ze me redden. Ze hebben haar nog aangenomen ook, wel was er nog heel veel werk aan de winkel. HA dacht ik. zo goed ben je dus helemaal niet.
Nou toen moest ik natuurlijk gelijk vertellen wat ik ervan vond, dus ik heb het gewoon eerlijk maar wel op een nette manier uitgelegd en thank god hadden hun precies het zelfde idee. Antonia zei het is heel moeilijk om in een vreemde taal bepaalde dingen op te pikken, maar zelfs wij hadden door dat ze nogal zelfverzekerd was. Die gaat het hier nog wel moeilijk krijgen zeiden ze lachend. Haha ben ik blij dat ze in februari komt en dat ik dan net weg ben!

Verder heb ik vrijdag een klein gesprekje gehad met Antonia, hoe ze het tot nu toe vond gaan. Ze zijn echt heel blij met me en lange na niet alle studenten doen het zo goed dus dat was heel erg positief allemaal. Ze vind dat ik al heel snel wen aan alle situaties en dat ik een goede leefstijl heb. Die weet natuurlijk niet hoe vaak ik bij de MacDonalds zit haha. Maar sommige studenten die aten gewoon niks tijdens de lunch. Nou als ik niet eet dan sterf ik hoor. Ik heb om 11 uur al stervende honger en dan moet ik nog 2 uur wachten. Dan prop ik me helemaal vol en als ik naar huis ga heb ik alweer stervende honger. Wel moet ik nog werken aan me concentratie. Maarja.. degene die mij een beetje kennen weten wel dat dat altijd al een probleem is geweest.

Vrijdag ben ik gelijk uit me werk richting Anne gegaan, hebben we bij de Mac gegeten en wat boodschapjes gedaan en lekker met een bak ijs op de bank gechilld. Heerlijk avondje dus. Zaterdag ochtend gezellig even met Maartje gefacetimed en toen zijn we richting mij gegaan. Spullen afgegooid en op naar Oxfordstreet. De winkelstraten van London! Jeeeeejtje wat was het hier druk zeg. Dat was echt niet normaal. Gewoon lekker een beetje rondgekeken en niks gekocht! Goed he!! Toen heeft Anne lekker eten gekookt voor ons terwijl ik aan het douchen was, daar kan ik wel aan wennen hoor! haha. En om half 10 hadden we afgesproken met Roxy en Julia, ook allebei nederlands. We hadden afgesproken in Clapham Junction om daar lekker wat te gaan drinken. Hele gezellige avond gehad en dus voor herhaling vatbaar! Maar toen moesten Anne en ik nog met de bus terug naar huis.. om 01:10 stonden we te wachten op de bus en om 02:50 waren we thuis. We zouden 15 minuten moeten wachten op de bus want hij reed net onze neus voorbij. Bleek dat dat dus de laatste bus was en moesten we een andere hebben. Wij in de bus gestapt en gevraagd of hij ook in Clapham Common stopte, ja dat deed hij. Anne en ik dachten dat we er al waren dus wij stappen doodvrolijk uit om naar de volgende bus te gaan. Bleef die buschauffeur echt meeeeega lang staan en toen kregen we pas door dat we er dus nog helemaal niet uitmoesten. Echt iedereen in de bus stond ons hatelijk aan te kijken van kom godverdomme die bus weer in. Uiteindelijk seinde de busschauffeur dus van meiden, kom er maar weer in want jullie zijn er nog niet. Erg aardig maar mijn god wat was dat ongemakkelijk, we schaamde ons dood. In de bus kwamen we natuurlijk niet meer bij van het lachen. Wel hebben we de meneer nog even vriendelijk bedankt! Toen we er, 1 stop later wel waren op in de volgende bus. Komen we er naar een stuk of 4 stops achter dat we totaal de verkeerde kant op gingen. SHIT, verkeerde bus.. haha op naar de overkant, toen hadden we wel de goede. Echt weer iets voor ons dus.. Het was weer een heel avontuur.

Vandaag ben ik eigenlijk heel de dag al lekker aan het chillen. Heb wat boodschappen gedaan en heb mn afwas gedaan en dat was het wel. Al van 1 week GTST terug gekeken. I know, heel erg. En om half 3 had ik een facetime afspraak staan met mijn hockeyteam! Vandaag was namelijk de eerste wedstrijd, en wat baalde ik dat ik er niet bij kon zijn zeg! Was echt zo leuk om ze allemaal even te zien. Kreeg er echt een brok van in me keel. In gedachten ben ik erbij en support ik ze! Hebben ze ook nog eens gewonnen vandaag, ik ben super trots!!
Net gezellig met mn lieve vriendinnetje Michelle geskyped! Zo fijn dat ik eindelijk internet in huis heb!! Helemaal vergeten te vertellen. Maar ik kwam donderdag thuis en had gewoon internet woehoeeeeee. Gelijk met iedereen gefacetimed en alles, wat was dat fijn zeg!

Ik dacht eigenlijk dat ik niet zoveel te vertellen zou hebben over deze week, maar het is toch weer een flink verhaal. Hoop dat jullie er weer lekker van kunnen genieten en kan niet wachten op de leuke reacties!
Ondanks ik nu toch echt wel begin te beseffen dat ik hier de komende maanden gewoon ga wonen, en iedereen al echt begin te missen heb ik het hier echt super naar me zin en wordt het hopelijk alleen maar beter!
Me huisgenoten zijn super leuk en Natalie wil al dat ik hier voor altijd blijf hihi. Anne en ik zijn haar op dit moment Nederlandse woorden aan het leren, erg grappig!

Tot volgende week weer lieve volgers!
Hele dikke kus en liefs uit London!